S rasar mot ting

S presenterar:

Ein metafor om USA.

S rasar mot innlegget under

Eg skulle haldt meg for god til å skrive om det same som alle avisene gjer. Hjernevasking.
|

S rasar mot sin eigen svake vilje

Eg hadde bestemt meg for å overvinne nysgjerrigheita, og ikkje prøve å finne ut av kven denne kunstnaren anklagde for valdtekt, på Petre hin dagen. Men nettavisene peika ganske tydleg mot kor eg kunne finne det ut, og eg var svak. Grunnen til at eg ikkje ville vite det er at eg ikkje likar den Yssen-aktige måten Aulie gjekk fram på. Ok, kanskje hadde Y rett i at V var slem (verkar sannsynleg), og kanskje er det sant at Aulie blei dopa ned for fjorten år sidan (det kan vi ikkje vite), men kva blir det neste? Folk kan ikkje drive og gå til media i staden for til purken når det er noko dei er misnøgde med. Men, men: eg kunne latt vere å finne ut av det, og no er det for seint.
|

S blir lun

Frå no av skal eg berre skrive vestlands-underfundige og vagt ironiske og tvitydige postar, med glimt i auget og tunga i kinnet. Som denne.
Glimt, glimt, tung, tung.
|